Port Elisabeth met een privé jet.

Dag 19. Nu gaan we echt serieus verplaatsen. Eerst 230 km. met de auto, vervolgens een vlucht van Durban naar Port Elisabeth en aansluitend nog eens 125 km. met de auto. Gisteren wilden we inchecken, maar we werden in de standby gezet, dus maar even gebeld wat dat betekende. Dat wilde dus zeggen dat een andere vliegmaatschappij de vlucht uit ging voeren. Op tijd in de auto om ongeplande verrassingen te kunnen opvangen, maar het liep allemaal zeer voorspoedig en gewoon kunnen inchecken. Bij het boarden viel ons al op dat we maar met weinig mensen waren, dus we rekenden al op een leeg vliegtuig met heel veel plek. Het vliegtuig bleek een kleiner exemplaar, een zogenaamde Canadair Jet 200 waar maximaal 48 personen in kunnen. Bij wat wij gewend zijn een privévlucht. Hebben nog zitten wachten op champagne met aardbeien en kaviaar, maar het werd een broodje met een frisdrankje. Toch nog, want de hele vlucht duurde een goed uur. Niks spannends tot zover, tot er uit de intercom een vrouwenstem begon te praten en de piloot een pilote bleek. Ze kon gelukkig beter vliegen dan inparkeren en kan ik deze blog nog schrijven. Ben ik zomaar benieuwd hoeveel reacties ik nu ga krijgen. Huurauto opgepikt en dat werd een kleine teleurstelling, ik had een Ford Eco sport met automaat besteld, het werd een Dacia Sandero schakelwagen. Kort samengevat, dwarrelbak. Het probleem met de ruitenwisser en het afslaan doet zich ook weer voor, u raadt het al ze hebben de ruitenwisser en het knipperlicht weer omgedraaid. Anyway, veilig in St Francisbay aangekomen, een mooie plaats aan de kust en overnacht in een B & B gerund door een Nederlander. Morgen verder het binnenland in richting Oudtshoorn. Mooi bly.