de Rust - Kaapstad.

Dag 21. De laatste etappe en tevens ook de langste, bijna 500 km. Vanmorgen hartelijk afscheid genomen van Karen en Jonathan. We zijn enorm gastvrij ontvangen en hebben lekker bij kunnen praten. Misschien moet ik even uit leggen wie Jonathan is, want wij hebben hem ook voor het eerst ontmoet. Jonathan is de aangenomen zoon van Karen. Zij heeft hem jaren geleden in huis genomen om hem een kans te geven, omdat hij uit een gezin komt met problemen. Hij heeft dankzij Karen zijn school af kunnen maken en helpt haar nu met van alles en nog wat. Jonathan is op dit moment op zoek naar werk net als zovele jonge kleurlingen en dit is een groot probleem in Zuid Afrika. Vooral voor jongens met goede wil zoals Jonathan. Het was een lange rit, maar alles behalve saai. Ik blijf me verbazen over de wisselende landschappen hier. Het eerste gedeelte ging dwars door een ravijn, we reden op een kronkelweg langs hoge steile bergwanden en vervolgens een paar honderd km. door de Karoo. Het mag hier dan dor en droog zijn, maar het is van een ongekende schoonheid. De wegen zijn hier verder uitstekend, dus we konden aardig gas geven en waren mooi op tijd en Kaapstad. De Tafelberg zien liggen maar het tafelkleedje lag er op, dat zeggen ze hier als de berg in de bewolking ligt. Het wordt nog spannend om er op te gaan, want de weerberichten zijn niet zo gunstig. Morgen uitwaaien op Kaap Punt. Lekker oorrrr. Mooi bly.